สวนแห่งรัก “สวนสันติธรรม.” (Love Garden)

...สวนแห่งเรา สวนแห่งรัก เย็นสงบ

...ยินเสียงกบ ร้องเรไร เมฆาสาง

...แสงตะวัน รำเพยพัด พลิ้วอ่อนบาง

...มิจืดจาง แสงธรรมล้ำ สาดส่องใจ

...แลเราสอง เคียงชิดกัน แนบสัมผัส

...ทุกข์ผูกมัด พลันอ่อนคลาย กลับกลายหนี

...สวนแห่งเรา สวนแห่งรัก ธรรมจักมี

...ชื่นชีวี ในสวนนี้ สันติเอย.

“สวนแห่งสันติธรรม , ฉันแลเธอจักหายไป.”

...สวัสดี เธอ. ตอนเช้าครับ.

...เช้าวันนี้ , บรรยากาศเย็นสบายแลสว่าง สะอาด สงบ หลังเมฆาแลพายุฝนได้พัดผ่านไป.

...เธอ. สบายดีนะครับ?? บรรยากาศทางนั้นคงได้พานพบกับแสงตะวันแห่งเช้าวันใหม่เช่นเดียวกันนะครับ.

...เอ , เดี๋ยวๆ เรา. ขอไปเปิดดูพยากรณ์อากาศที่ทางนู้นก่อนนะครับ. (ยิ้ม)

...โอ , พยากรณ์อากาศได้ทำนายว่า

“บรรยากาศแห่งแสงตะวันสีทองผ่องอำไพ ณ.หนแห่งนั้นช่างสวยงาม อากาศไม่ร้อนมาก แลมีแสงตะวันทอแสงทอประกายให้อบอุ่นใจ , โอกาสที่ฝนจะตกมีเล็กน้อยครับ.”

...อย่างไร , ถ้าฝนตกก็อย่าไปตากฝนล่ะ เดี๋ยวเปียก!! (ฮา)

“แม้โอกาสที่ฝนจะตกมีเพียงน้อยนิด , แต่มันก็ไม่มีอะไรแน่นอน.”

...แต่ไม่ว่าฝนจะตกหรือไม่ตกนะ , สวนสันติธรรมก็ยังเป็นสวนสันติธรรมเช่นเดิม.

...แล้วเจอกันที่ “สวนสันติธรรม.” ครับ.

...ขอธรรมคุ้มครอง.

กรรมานัตตา.





ภาพประกอบ : กรรมานัตตา.

SUPERCAR

hi , everyone.

today , i really miss them.

"they're one of the best band for me."



Supercar

Supercar was a Japanese rock band active from 1995 to 2005, and who made their debut in 1997.

Consisting of songwriter and vocalist Kōji Nakamura , guitarist Junji Ishiwatari , bassist Miki Furukawa , and drummer Kōdai Tazawa.

Supercar is best known for combining alternative rock with electronic music.

Internationally, Supercar is best known for providing much of the soundtrack for the Japanese film Ping Pong, as well as being featured in the anime series Eureka Seven.



Hailing from Aomori Prefecture,

Supercar was formed in 1995

when bassist Miki Furukawa placed an advertisement in a local magazine seeking fellow musicians.

Junji Ishiwatari responded and convinced childhood friend Kōji Nakamura to join as well.

Junji and Kōji soon recruited drummer Kōdai Tazawa, an acquaintance from middle school.

After writing songs and recording demo tapes, they received a record contract.

In 1997 they released their debut album, Three Out Change, and their second album, Jump Up,

In 1999. This album was followed by Ooyeah and Ookeah, both also released in 1999.

With the 2000 album Futurama, electronic experimentation took a larger role that would characterize the band's sound for the rest of their career.

The 2002 release Highvision continued the electronic development, and the single Strobolights did not even contain a guitar.

They released their last album, Answer in 2004. Perhaps their most experimental album, Answer contained balance of both rock and electronica.

They are famous for their 2005 song featured in the anime Eureka Seven , "Storywriter" .

In 2005, Supercar broke up following a final concert, released under DVD as Last Live. Following the breakup, Furukawa and Nakamura have pursued successful solo careers.

...let's feel them.

SUPERCAR : The Last Live Kanzen-ban.



















...and their last song in their last live , it's really beautiful for me.

"TRIP SKY"

read more @ http://en.wikipedia.org/wiki/Supercar_(band)


ping pong trailer : i've known SUPERCAR from this film , it's a good film. :D

"finale"

"...เกิดขึ้น ...ตั้งอยู่ ...แล ดับไป."

"...เหลืออีกเพียงขั้นเดียว เรา. ก็จะจำกันไม่ได้อีกต่อไปแล้วสินะ."

สายลมอ่อนพัดโชยผ้าม่านสีขาวผืนเบาบางปลิวพลิ้วไหวไปตามแรงลม

บรรยากาศยังคงเงียบสงบ

"...เจอสิ."

"...แล้วเราจะได้พบเจอกันใน ความรู้สึกดีๆ."

รอยยิ้มแสนแผ่วเบาครั้งสุดท้ายของ เขา พลันสงบลง

เช่นเดียวกับ ลมหายใจ สุดท้ายของ เขา

แล ดวงตา ของ เขา ค่อยๆปิดลง

บรรยากาศยังคงเงียบสงบ

ภาพค่อยๆมืดลง

...

..

.








.



-กรรมานัตตา-




ปล.ขอบคุณ เธอ สำหรับบทสนทนาแห่งวันวานแลกำลังใจดีๆที่มีให้แก่กัน.

ขอธรรมคุ้มครอง.

เดินทางกันต่อไป เหลืออีกเพียงแค่ ขั้นเดียว.

แด่ คนรัก แห่งเรา.

ภาพประกอบ : ณัฐพันธ์ ปิ่นทวีเกียรติ.

โอ!เมฆา.

...แหงนมองฟ้า เห็นเมฆา พลิ้วผ่านไหว

...เหมือนดั่งใจ ลอยสู่ฟ้า ออกจากฐาน

...จิตตื่นรู้ แลตาตื่น คืนกลับมา

...โอ!เมฆา เกิดแล้วดับ หายลับไป.

"กลุ่มเมฆก่อกำเนิดจากละอองน้ำพลันเกิดขึ้นแลจางหายไป , เป็นธรรมดา."

กรรมานัตตา.

พฤ. ๖ สค. ๕๒.

ภาพประกอบ : ณัฐพันธ์ ปิ่นทวีเกียรติ.

LOVE ANThology # 3

“when we are 2gether under the quilt , we feel warm , and I will hold your lovely hand , my dear.”

LOVE ANThology # 3 :D

by karmanatta.

a pic by ZDOMI.

"สู่แสงสว่าง" (Enlighten)

The Light of Art Family (2008)

presents...

"สู่แสงสว่าง" (Enlighten)

...เมื่อ "สิ่งนั้น" ถูกความมืดมิดเข้าครอบงำ
...เพลานั้น "แสงสว่าง" แห่งดวงตะวันถูกกลืนกลาย
...ท่ามกลาง "ความมืดมิด" บนโลกใบนี้
...แม้เพียง "แสงสว่าง" อันน้อยนิดจากเปลวเทียน

…จักหายไป.


...when 'the light' is covered with the darkness
...in that moment 'The Brighness' from the sun swallowed by
...among 'the darkness' on the earth
...even 'a little light' from the candle will be

...fade away.


"สู่แสงสว่าง" (Enlighten)

a synopsis by nuttaphan pintaweekiet.

the light of art family , bangkok thailand.

LET'S ENLIGHTEN!!

-karmanatta-

วันที่ก้าว เดือนที่ก้าว ปีเราก้าว

...วันที่ก้าว เดือนที่ก้าว ปีเราก้าว

...เราสองก้าว ก้าวเคียงไป สู่ทางฝัน

...ก้าวที่ก้าว ก้าวแห่งเรา สองเคียงกัน

...ก้าวด้วยกัน ก้าวแห่งรัก ก้าวแห่งเรา

...ก้าวสู่ธรรม ก้าวสู่ฟ้า แสงธรรมส่อง

...ก้าวผุดผ่อง ส่องประกาย ในใจศรี

...ขอเคียงก้าว สู่ธรรมฟ้า เคียงคนดี

...ก้าวฤดี ก้าวสุขแท้ ในใจเรา.

“ก้าวต่อไปเคียงข้างกัน สู่จุดหมายปลายทางแห่งธรรมแท้ด้วยรักเรา.”

"...สวัสดีตอนเช้าวันที่เก้าเดือนที่เก้าปีศูนย์เก้าครับผม. "

กรรมานัตตา.

พ. ๐๙ ๐๙ ๐๙.

LOVE ANThology # 2

“can you sing 2gether with me? , little girl. we gonna dance and hold our hands 2gether all the night , and then i’m gonna kiss you.”

LOVE ANThology # 2 :D

by karmanatta.

a pic by ZDOMI.

บทความโดยหลวงพ่อปราโมทย์เกี่ยวกับอดีตชาติ ชาติก่อน ชาติหน้า ที่หาอ่านได้ยาก‏

สวัสดีครับ คุณผู้อ่าน ที่น่ารักทุกๆท่าน.

เมื่อวานเราได้เปิดกล่องจดหมายไฟฟ้าแล้วได้พบเจอกับจดหมายไฟฟ้าฉบับหนึ่งจากสหายธรรมแห่งเรา คือ ชนินทร์ (นิน,วอก) จ่าหัวของจดหมายไฟฟ้าฉบับนี้มีข้อความว่า...

"บทความโดยหลวงพ่อปราโมทย์เกี่ยวกับอดีตชาติ ชาติก่อน ชาติหน้า ที่หาอ่านได้ยาก‏."

...ตามชื่อจ่าหัวของจดหมายไฟฟ้าฉบับนี้เลยครับ , เราไม่เคยได้อ่านงานเขียนของหลวงพ่อปราโมทย์ชิ้นนี้เลยครับ หลายๆท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียนบล๊อกแห่งนี้ก็คงเช่นกัน.

ความรู้สึกหลังจากที่เราได้สัมผัสงานเขียนชิ้นนี้ คือ ...

"จงอย่าประมาท , จงเจริญสติเจริญวิปัสสนาตามรู้ตามดูกายแลใจว่าไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา ต่อไปด้วยใจที่เป็นกลางกันเถิด , สังสารวัฏแห่งการเวียนว่ายตายเกิดอันหาจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดไม่ได้นี้ช่างน่าเบื่อน่าอิดหนาระอาใจ น่ากลัวน่าเกลียดและเป็นทุกข์เสียเหลือเกิน เพราะอะไร?? เพราะ ทุกอย่างล้วนเป็นเพียงชั่วคราว แต่เราทุกคนยังไม่รู้ ไม่รู้ตามความเป็นจริง."

...อืม , ไม่มีใครช่วยเหลือเราได้หรอกครับ นอกจากตัวของเราเอง. ขอเพียงแค่ "รู้"

หวังเพียงว่า , บทความชิ้นนี้อาจจะเป็นประโยชน์กับใครหลายๆคนบ้าง ไม่มากก็น้อย นะครับ แต่ถ้าท่านใดต้องการเข้าถึงเนื้ออรรถเนื้อธรรมแท้ๆจากพระอาจารย์ปราโมทย์ เชิญโหลดได้ที่ลิงก์ด้านข้างเลยนะครับ.

"บทความโดยหลวงพ่อปราโมทย์เกี่ยวกับอดีตชาติ ชาติก่อน ชาติหน้า ที่หาอ่านได้ยาก‏."



















หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

ขอขอบคุณ : ชนินทร์ (นิน,วอก) กัลญาณมิตรแห่งธรรมสำหรับจดหมายไฟฟ้าฉบับนี้.

เพียงหวังว่า , บทความชิ้นนี้จะเป็นประโยชน์แก่ทุกๆท่านไม่มากก็น้อยนะครับ.

ขอธรรมคุ้มครอง.

นัท.

"คนไปเกิดเป็นสัตว์ สัตว์ไปเกิดเป็นเทวดา สังสารวัฏนี้เอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้เลย แต่มีความเที่ยงธรรมอย่างที่สุด , และสิ่งเดียวที่จะเปลี่ยนแปลง(คน)ได้ดีที่สุดคือ การเจริญมหาสติปัฏฐาน."

"ฟ้าในวันที่ผ่านมา" (past's sky)

...แลวิหคเพลิงหมายบินสู่เส้นชัย.

-จดหมายที่ทำให้เราได้พบเจอกับใครหลายๆคน-

...ขอแสงสว่างแห่งปัญญานำทาง .

...หลังจากจบการศึกษาจากคณะวารสารศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ สาขาภาพยนตร์และภาพถ่ายข้าพเจ้าได้ใช้เวลา 2 ปี ในช่วงเวลาที่ผ่านมา ผ่านพบเรื่องราวต่างๆมากมาย

“ความทุกข์”

เป็นเพื่อนแลอาจารย์ที่แท้จริงของข้าพเจ้า ทำให้ข้าพเจ้าได้เริ่มค้นหา

“ความจริง”

ความจริงจาก “ภายใน”

จากที่เคยต้องการเพื่อดับทุกข์แห่งตน

กลับกลายเป็น

การปรารถนาในการช่วยสวรรค์ประกาศ “ความจริง”

ไม่ว่าจะยากลำบากสักเพียงไหน ทุกคน ทุกผู้ ทุกนาม ยังคงต้องเดินทางต่อไป

ในเส้นทางชีวิตของตัวเอง

ข้าพเจ้าหวังเพียงว่า ความสามารถแม้เพียงน้อยนิดของข้าพเจ้า จะสามารถช่วยบอกผ่าน “สัจธรรม” หรือ “ความจริง” ผ่านงานเขียนของข้าพเจ้า ผ่านอณูเสียง ตัวหนังสือ ผ่านภาพนิ่ง แลภาพเคลื่อนไหว ที่ข้าพเจ้าสามารถบอกผ่านเรื่องราวแลความจริงได้

งานเขียนต่างๆเกี่ยวกับ เรื่องผี จิต วิญญาณ , กิเลส , กรรม-เวร , ความรัก , ความเมตตา แลทั้งหมดมุ่งสู่

“ปัญญา”

ทั้งหมดทั้งมวล ทุกความรู้สึกของมนุษย์ มนุษย์ผู้สามารถมุ่งไปสู่ “เส้นชัย”

แม้ยากลำบากสักเพียงใด

ข้าพเจ้าหวังแลศรัทธาว่า “ทุกคน” จะสามารถมุ่งไปสู่แสงสว่างได้ด้วยกัน .

-กรรมานัตตา-

15 กรกฏาคม 2551

...งานเขียน เรื่องสั้น เรื่องยาว บทความ นิทานเด็ก ภาพวาด ภาพระบาย และทุกศาสตร์แห่งศิลปะในการสื่อสาร

ข้าพเจ้าจะบอกผ่าน “ความจริง”

ผ่านเครื่องมือทางการสื่อสารที่ข้าพเจ้ามีอยู่

...ขอแสงสว่างจงนำทาง

...แลนำสุขสวัสดิ์ดีจงมีแก่ท่านเทอญ

...สวัสดีครับ

(…ข้าพเจ้าอธิษฐานอยู่เสมอว่าขอจงสำเร็จ “ทางโลก” เพื่อช่วยเหลือแลตอบแทนพระคุณมารดาของข้าพเจ้า

แลอธิษฐานว่าขอจงสำเร็จ “ทางธรรม” เพื่อช่วยเหลือทุกคน ทุกดวงวิญญาณ แลโลกใบนี้

แลเพื่อมุ่งสู่การหมดสิ้นกิเลส ตั้งมั่นสู่ “พระนิพพาน” แลตั้งมั่นในกรรมดี)

สวัสดีเช้าวันเสาร์ครับ คุณผู้อ่าน ที่น่ารักทุกๆท่าน.

เช้าวันนี้เราได้เข้าร่วมกิจกรรมทำวัตรเช้าที่สำนักพิมพ์เช่นเดิมครับหลังจากที่ห่างหายไปหลายครั้งหลายครา.

มันคือกิจกรรมอะไรอ่ะ??

หลายๆคนอาจจะงงนะครับว่าสำนักพิมพ์ที่เราทำงานอยู่มันมีกิจกรรมทำนองนี้ด้วยเหรอ??

ใช่แล้วล่ะครับ , ที่สำนักพิมพ์ที่เราเขียนหนังสือธรรมะอยู่นั้นจะมีกิจกรรมทำวัตรเช้าเป็นประจำทุกสัปดาห์ สัปดาห์ละ ๒ ครั้ง คือ เช้าวันจันทร์และเช้าวันเสาร์ครับ (เราทำงานสัปดาห์ละ ๖ วันครับ , วันจันทร์ถึงเสาร์.)

การทำวัตรเช้าก็จะเริ่มด้วยการสวดมนต์ที่ลานธรรมครับ พนักงานประมาณ ๑๐๐ คนจากทุกแผนกก็จะมานั่งสวดมนต์ ทำสมาธิ และแผ่เมตตาอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลร่วมกันครับ.

สำหรับเรา , ทีแรกก็งงๆนิดหน่อยครับว่า "เออ , แปลกดีแฮะ ที่มีกิจกรรมแบบนี้" แต่ก็ไม่แปลกใจอีกทีครับ เพราะว่าที่สำนักพิมพ์ที่เราทำอยู่นั้น

"เป็นสำนักพิมพ์พระพุทธศาสนา."

(ยิ้ม)

คงไม่มีออฟฟิศที่ไหนหรอกครับที่จะสละเวลาครั้งละ ๒ ชม. เป็นอย่างน้อยมาร่วมกันสวดมนต์ทำวัตรเช้าร่วมกันแบบนี้ , จริงไหม??

"เพราะที่นี่ส่งเสริมทั้งทางโลกและทางธรรมครับ"

ที่นี่ทำงานถือหลักว่า บุญนำแบงก์ แข็งแรงกายแข็งแรงใจ.

แต่สำหรับเราแล้ว , เราไม่สนใจเรื่องบุญนำแบงก์หรอกครับ เราสนใจเรื่องของ "ปัญญา."

"ปัญญา ในการรู้กายรู้ใจตัวเองว่ามันไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่ใช่ตัวเรา ไม่ใช่ของของเรา."

เอ...มันคืออะไรน้อ??

เกริ่นมากก็นานครับ , เดี๋ยวเราจะมาว่ากันต่อที่ประเด็นนี้ครับ (ยิ้ม)

หลังจากสวดมนต์ นั่งสมาธิ แผ่เมตตาอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้แก่ตัวเอง เพื่อนร่วมโลก และสรรพสัตว์ทั้งหลายในสากลโลก ไม่ว่าจะเป็น คน สัตว์ สัตว์นรก เปรต อสุรกาย เทวดา พรหม ทุกสรรพสิ่ง แผ่ออกไปให้สุดขอบสุดประมาณส่องสว่างรัศมีไปไกลแสนไกลแล้ว , กิจกรรมจากเถ้าแก่หรือกองบรรณาธิการก็จะเริ่มขึ้นครับ.

กิจกรรมที่ว่านี้ก็เช่น เถ้าแก่จะออกมาพูดจาปราศรัยทักทายเรื่องราวธรรมะและสาระ(ทุกข์)สุขดิบทั้งหลายกับพนักงานที่ลานธรรม , เป็นต้นครับ

หรือไม่ก็เป็นกิจกรรมที่กองบรรณาธิการนำเสนอครับ เช่น เล่นเกมส์ใดๆ ทำข้อสอบธรรมะและความรู้รอบตัว เป็นต้นครับ.

ก็รันๆดำเนินการไปเรื่อยๆจนกระทั่ง ๑๐ นาฬิกาเช่นทุกครั้งไป แล้วก็แยกย้ายกันไปทำงานตามปรกติครับ.

"เช่นเดียวกับกิจกรรมในเช้าวันเสาร์ที่ ๕ กันยายน วันสบายๆวันนี้ครับ. "

เราก็สวดมนต์ไปตามท่วงทำนองที่มันควรจะเป็นครับ.

ใจหลงไปแว๊บรู้สึก แว๊บรู้สึก เดี๋ยวมันก็หลงไปคิด เดี๋ยวมันก็เผลอไปฟุ้งซ่าน ปากก็สวดมนต์แต่ใจนี่ไหลไปไหนต่อไหน เราก็คอยระลึกรู้ตามดูกายตามดูใจไปด้วยสติและปัญญาครับ

เบื้องต้นรู้เพื่อเกิดสติ , ใจเผลอไปคิด ใจเผลอไปฟุ้งซ่าน พอเกิดสติระลึกรู้สภาวะต่างๆเหล่านี้ เราก็พิจารณาและรู้สึกด้วยปัญญาเป็นเบื้องปลายทันที

"นาทีทอง."

เมื่อกี้มันไม่มี ตอนนี้มันมี แล้วมันก็หายไป (เมื่อเกิดสติระลึกรู้ตามสภาวะในใจที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน)

เมื่อกี้มันไม่มี ตอนนี้มันมี แล้วมันก็หายไป

ไม่ว่าจะ สุข ทุกข์ เฉยๆ กลัว โกรธ ฟุ้งซ่าน ขี้เกียจ ขี้อิจฉา ขี้นู่น ขี้นี่ ขี้นั่น เต็มไปหมด สุดท้ายมันก็มาลงที่เดียวกันคือ

เมื่อกี้มันไม่มี ตอนนี้มันมี แล้วมันก็หายไป

"เพียงแค่ชั่วคราว."

แถมเราก็บังคับใจของเราไม่ได้ด้วยนี่ ไม่ทุกข์ได้มั้ย?? อย่าหลงสิ?? อย่าคิดฟุ้งซ่านสิ?? อย่ากลัวสิ?? มีความสุขอย่างเดียวสิ?? เราบังคับมันไม่ได้นี่

เช่นเดียวกับ สติ.

จิตมันก็มีหน้าที่คิดปรุงแต่งไปของมันเช่นนั้นเองนี่

เอ?? แล้วถ้าอย่างนั้น...

"อะไรที่เราบังคับไม่ได้มันก็ไม่ใช่ของเราด้วยน่ะสิ"

เอ?? จริงมั้ยน้อ?? ลองไปสัมผัสและรู้สึกในกายในใจกันดูละกันนะครับ ดูได้ตลอดเวลา ดูได้ในชีวิตประจำวัน.

แล้วเราจะค้นพบกับ "ความเป็นจริง."

กิจกรรมหลังทำวัตรเช้าในเช้าวันเสาร์นี้มันทำให้เราระลึกถึง "จดหมายไฟฟ้า" ฉบับหนึ่งที่เราเขียนแนะนำตัวเอาไว้ครับ , จดหมายฉบับนี้มันก็ผ่านมาได้ประมาณ ๑ ปีหน่อยๆแล้ว มันทำให้เราได้พบเจอบุคคลดีๆหลายๆคนรวมไปถึงหน้าที่การงานในปัจจุบันด้วยล่ะครับ

พอดีว่าเช้าวันนี้ , เถ้าแก่เราแจกรูปภาพที่เคยถ่ายไว้ของพนักงานแต่ละคนให้กับเจ้าตัวครับ เป็นกระดาษที่ปรินท์รูปภาพขนาดใหญ่พอประมาณ ส่วนด้านหลังจะมีกรอบข้อความให้แต่ละคนขีดเขียนลงไปดังนี้

ในปี พศ. ... ฉันจะเป็นหัวหน้า มีผู้ช่วย ... คน งานที่ฉันทำแล้วมีความสุข คือ ... ลงชื่อ ... นามสกุล ...ชื่อเล่น ... ณ.วันที่ ๕ กันยายน พศ. ๒๕๕๒

ดังนี้ครับ.

อา...ตอนนี้ถ้า คุณผู้อ่าน เห็นข้อความแบบนี้แล้ว คุณจะขีดๆเขียนๆมันลงไปอย่างไรบ้างครับ??

สำหรับเราแล้ว , ความรู้สึกแรกที่ได้เห็นข้อความเหล่านี้ เรารู้สึกว่า

"เราจะไม่เป็นอะไรเลย"

เราขีดเครื่องหมายลบในช่องปี พศ.

เราขีดฆ่าประโยคที่ว่าฉันจะเป็นหัวหน้า เป็น "ฉัน ขีดฆ่าอีกทีเป็น เรา , เราจะไม่เป็นอะไรเลย"

มีผู้ช่วย เครื่องหมายลบ จำนวนคน.

งานที่เราทำแล้วมีความสุขคือ "การได้ทำงานให้องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยการเขียนหนังสือธรรมะและสื่อสร้างสรรค์ที่เราพอจะมีปัญญาอันน้อยนิดสร้างสรรค์ออกมาได้."

ลงชื่อ ณัฐพันธ์ ปิ่นทวีเกียรติ ชื่อเล่น นัท.

อืม...เขียนเสร็จเราก็รู้สึกกับสิ่งที่เขียนไปจริงๆ

ยังงัยเหรอ??

ตั้งแต่เริ่มภาวนาดูกายดูใจมาตามหลักการเจริญสติวิปัสสนากรรมฐานหรือที่แปลว่า การเห็นอันวิเศษ นั่นเองได้ปีกว่าๆ เราก็รู้สึกเริ่มเห็นตามความเป็นจริงในกายในใจมากขึ้นเรื่อยๆว่า

"ตัวเราที่เมื่อก่อนมันเป็นก้อนอัตตาตัวตนหนาแน่นมันเริ่มอ่อนลงๆและยอมรับตามความเป็นจริงมากขึ้นเรื่อยๆทุกทีๆว่ามันไม่มีสิ่งใดเป็นความจริง เราทุกคนโดนหลอก จริงๆแล้วมันไม่มีใคร ไม่มีอะไร แต่มันเกิดจากความไม่รู้ ไม่รู้ตามความเป็นจริง เลยหลงวนเวียนเรื่อยไปไม่มีสิ้นสุด."

โอเค , เรายังรู้สึกดีกับความสุข ยังมีกิเลสตัวหลักๆอยู่บ้าง แต่เราก็เริ่มปล่อยวางและรู้หนทางในการพ้นทุกข์ มากขึ้นเรื่อยๆ เราเห็นกิเลสในใจ เราเห็นความจริงมากมายที่ปรากฏขึ้นในกายในใจ และ...

เราจะภาวนาต่อไป.

เรารู้สึกเช่นนี้ , หลังจากนั้น เถ้าแก่ก็ส่งไมค์ให้พนักงานทีละคนเพื่อบอกความรู้สึกว่า ทำไมเถ้าแก่ต้องให้ทุกคนเขียนคำตอบลงในช่องว่างพวกนี้

"เรารู้สึกว่าเป็นการวางเป้าหมายสำหรับบทบาทสมมติที่เราแต่ละคนจะต้องดูแลและรับผิดชอบและทำปัจจุบันให้ดีที่สุด."

เราส่งผ่านความรู้สึกผ่านไมโครโฟนไปเช่นนี้เองครับ.

ส่วนคนอื่นก็แล้วแต่ความรู้สึกของแต่ละคนครับ ไม่มีผิด ไม่มีถูก

หลายๆคนอยากเป็นหัวหน้า อยากมีหน้าที่การงานสูงๆ อยากมีลูกน้องเยอะๆ อยากเป็นใหญ่เป็นโต มันไม่ผิดอะไรเลยนี่...

แต่อย่าลืมถามตัวเองนะครับว่า...

"แล้วสิ่งที่เราทำมันมีคุณค่าต่อโลกใบนี้มากน้อยเพียงใด??"

มองกลับไปปีกว่าๆที่แล้วก็รู้สึกว่ามาไกลมากๆเหมือนกัน ความฝันตั้งแต่วัยเรียนในการจะทำภาพยนตร์โฆษณา มันก็พลันจบลงด้วยความรู้สึกที่ว่า...

"นี่กูทำอะไรอยู่วะ??"

"คุณค่าของมันคืออะไร?? ความเหนื่อยความทุกข์กายทุกข์ใจเราเอาไปทำเรื่องที่มันเป็นประโยชน์ต่อโลกใบนี้ได้มากกว่านี้จะดีมั้ย?? แต่มันก็เป็นความฝันของเรานะการทำหนัง ตำแหน่งหน้าที่การงานเงินเดือนสูงๆและอื่นๆอีกมากมาย..."

แต่สุดท้าย...

มันก็เพื่อ ตัวเอง!! (นี่หว่า , มันเพื่อตัวเองทั้งนั้นเลย.)

...ตอนนั้นกังวลและไม่รู้หนทางว่าจะเอาอย่างไรดี?? เอาไงดีวะ?? ทำต่อไปเหรอ?? แต่เราจะตายห่าสิ้นลมหายใจเมื่อไหร่ก็ไม่รู้?? แล้วชีวิตแบบนี้มันใช่แล้วเหรอ??

สุดท้ายตัดสินใจง่ายๆเลยว่า วาง!! ไปตายเอาดาบหน้า!!

อยากเขียนหนังสือเหรอ?? ก็เริ่มลงมือเขียนสิ ทำเหตุทำปัจจัยสิ

อยากเขียนหนังสือธรรมะเหรอ?? ศึกษากาย ศึกษาใจของตัวเองสิ ศึกษาธรรมะและธรรมชาติรอบๆตัวสิ

...สุดท้าย , ทำเหตุทำปัจจัยในปัจจุบันให้ดีที่สุดแล้ว ผลมันก็จะออกมาเอง ไม่ว่ามันจะสำเร็จหรือมันไม่สำเร็จ.

อืม , ปัจจุบันนี้ก็รู้สึกดีกับการทำงานเขียนหนังสือธรรมะด้วยปัญญาอันน้อยนิดให้ผู้คนในโลกใบนี้ อนาคตไม่มีอะไรแน่นอน เราก็ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด งานอื่นที่อยากทำก็มีเวลาทำ หล่อเลี้ยงได้ทั้งชีวิตและอุดมการณ์.

"เงิน" ไม่ใช่คำตอบสำหรับเรานี่.

แล้ว คุณผู้อ่าน ล่ะครับ , ถ้าเป็นคุณ , คุณจะเขียนลงในช่องว่างหลังกระดาษว่าอย่างไร??

ขอบคุณกัลญาณมิตรธรรม อันได้แก่ กิตติพงษ์ หาญเจริญ (ป๊อปเด้อ , กิต) สำหรับบทสนทนาและการพูดคุยต่อคำถามที่เกิดขึ้นรอบๆกายในช่วงชีวิตของเราที่ผ่านมาทั้งชีวิต ณ. หน้าลานศูนย์หนังสือจุฬา :D

เช่นเดียวกับ ชนินทร์ (วอก , นิน) สำหรับเชื้อธรรมแรงๆหลังจาก ๑๔ วันหลังการบวชของคุณในครานั้น , การพบเจอและสนทนากันในวันนั้นเป็นจุดเชื่อมต่อสำหรับเส้นทางสายธรรมแห่งเราได้อย่างดี.

พี่พงศ์ (ธรากร กมลเปรมปิยะกุล , Creative Director TBWA Thailand) จดหมายฉบับนี้ทำให้ผมและพี่ได้พบเจอกันอย่างมหัศจรรย์ทั้งทางโลกและทางธรรม ขอบคุณสำหรับความรู้ ประสบการณ์ และโอกาสดีๆที่เราได้พบกันครับ.

อ.ศักดิ์สิทธิ์ บก.ที่เคารพ ขอบคุณสำหรับความรู้ คำแนะนำ และโอกาสในการทำงานเพื่อพระพุทธเจ้าครับ.

และท่านอื่นๆที่มิได้เอ่ยนามทุกๆคน.

เจริญในธรรม.

"ผ่านมาก็ ๓ ปีแล้วล่ะสินะตั้งแต่ต้นปี ๔๙ สำหรับเส้นทางแห่งสายธรรมอันเกิดจากความเห็นทุกข์ในชีวิตและจิตใจ. "

เดินทางกันต่อไป.

ขอธรรมคุ้มครองทุกๆท่านครับ.

นัทสุง.

:D




ณัฐพันธ์ ปิ่นทวีเกียรติ (นัท)

(แผ่นกระดาษที่มีรูปถ่ายและคำถามด้านหลังสำหรับพนักงานแต่ละคน)

แด่ เดวิด สุย (ฟุงสุยอัน) : RIP David Tsui (Fui-On Shing)

ในตอนบ่าย , ปฏิกิริยาของเขาพลันตอบสนองทันทีเมื่อได้ยินเสียงของลูกชายวัย 6 ขวบ.

"ตื่นแล้วเหรอครับพ่อ , พ่อออกไปตีปิงปองกับผมด้วยกันนะครับ."

เด็กน้อยยิ้มให้เขาด้วยความน่ารักแลอ่อนโยนพลางยื่นไม้ปิงปองให้กับเขา.

"ได้สิลูก , แล้วเราจะตีปิงปองด้วยกันตลอดไปนะ."

เขาจ้องมองเด็กน้อยลูกชายของเขาพลันส่งยิ้มให้เด็กน้อยด้วยความปีติเป็นครั้งสุดท้าย.

แลดวงตาของเขาพลันปิดตัวลง.

บรรยากาศในห้องพลันเงียบสงบ.

คงเหลือไว้เพียงรอยยิ้มแห่งความปีติ.

"แล้วเราจะได้พบกัน ณ. ดินแดนแห่งนั้น, ลูกรัก."

ขอธรรมคุ้มครอง.

กรรมานัตตา. (karmanatta)

เดวิด สุย (ฟุงสุยอัน)

เดวิด สุย หรือ ฟุงสุยอัน จากโลกนี้ไปแล้วด้วยโรคมะเร็งหลังโพรงจมูก (Nasopharyngeal Carcinoma NPC) ก่อนที่มะเร็งร้ายจะลุกลามไปที่ตับขณะมีอายุได้ 54 ปี โดยมีเพื่อนนักแสดงทั้งอลัน ทัม, อีริค เจิ้ง, และนิค เฉิง รายล้อมคอยส่งอยู่ข้างเตียงเป็นครั้งสุดท้าย ซึ่งตามรายงานระบุว่าก่อนที่เขาจะจากไปเขาอยากเห็นหน้าลูกชายวัย 6 ปีที่เขาห่วงที่สุดเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะจากโลกนี้ไปอย่างสงบ.

โดยในแต่ละวันเขามักจะเฝ้ารอเวลาที่ลูกชายเลิกเรียนเพื่อมาเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล โดยเขาเคยขอลุกจากเตียงคนไข้เพื่ออกไปเล่นกับลูกชายสักครั้งหนึ่งแต่ก็ได้รับการปฏิเสธเพราะร่างกายของเขาไม่แข็งแรงพอ.

พิธีฝังศพของเขาจะจัดขึ้นในวันพรุ่งนี้โดยจะเริ่มพิธีในเวลา 4 โมงเย็นที่โบสถ์แบบติสท์ ก่อนจะเคลื่อนศพไปฝังที่ นัมหวายฉวน.

เดวิด สุย หรือ ฟุงสุยอัน เป็นนักแสดงดาวร้ายชาวฮ่องกง ที่คุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่างดีมักได้รับบทผู้ร้ายที่ไม่ค่อยฉลาดสร้างเสียงหัวเราะ ซึ่งเขามักปรากฏตัวในภาพยนตร์ของ โจวซิงฉือ นักแสดงและผู้กำกับชื่อดัง เขาฝากฝีมือการแสดงมากมายโดยมีผลงานภาพยนตร์มาแล้วกว่า 350 เรื่อง และเล่นละครมาแล้วกว่า 600 ตอน โดยมีผลงานสร้างชื่อคือ "คนตัดเซียน"

ก่อนเสียชีวิตเขาอาศัยอยู่กับแม่วัย 81ปี และมีภรรยา 2 คน โดยมีลูกชายวัย 30 ปีกับภรรยาคนแรกพร้อมหลานชายวัย 10 ปีอีกหนึ่งคน และมีลูกชายวัย 6 ปีกับภรรยาคนที่ 2

เขาได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคมะเร็งที่หลังโพรงจมูกตั้งแต่ปี 2005 โดยครั้งนั้นแพทย์คาดว่าเขาจะมีอายุได้เพียง 4 เดือน แต่เจ้าตัวกัดฟันสู้กับโรคร้ายจนกระทั่งมีอายุอยู่ต่อมาได้อีก 4 ปี ก่อนที่มะเร็งจะลุกลามไปยังตับทำให้เขาอาการทรุดหนักลงจนต้องจากโลกนี้ไปเมื่อวันที่ 27 ส.ค. ที่ผ่านมา.

David Tsui (Fui-On Shing)

"Dai Sor" David Tsui (Fui-On Shing) , HK Actor , passed away the night before yesterday at the age of 54.

The night before (August 27th) at 11:45pm he passed away at the Baptist Hopsital. Many of his entertainment circle good friends rushed to the hospital to see him for the last time, his family accompanied him the whole time by his bedside.

He spent his last moments with entertainment circle friends Alam Tam, Eric Tsang and Nick Cheung by his bedside bidding farewell.

According to sources, before David left the world

he persisted to wait for his 6 years old son who he is most worried about to appear first before he could leave peacefully.

David suffered from nasopharyngeal carcinoma (cancer in the nose) which later spread to his liver.

วันพฤหัสอากาศดี (the sunshine is in our mind.)

สวัสดีตอนเที่ยงๆครับ คุณผู้อ่าน ที่น่ารักทุกๆท่าน.

สบายดีกันนะครับผม??

วันนี้วันพฤหัสบดี วันสารทจีนครับ เอ...ว่าแต่ว่ามันเกี่ยวอะไรกันล่ะนี่??

ณ.เวลานี้ , เราก็ยังนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานที่ สนพ. ตามปกติครับ.

หลายๆคนอาจจะไปพบปะญาติๆรวมถึงไปรับประทานอาหารร่วมกันในวันนี้

หลายๆคนก็อาจจะนั่งทำงานหัวฟูอยู่ที่ทำงาน

หลายๆคนก็อาจจะไม่ได้ทำอะไรเลย

แต่ไม่ว่าอย่างไร ทุกๆคน ก็ยังคงต้อง...

เดินทางต่อไปตามกลและไกแห่งความเป็นจริง.

"ขอธรรมคุ้มครองครับ."

เอ...ว่าแต่ว่า

จุดหมายปลายทางของคุณคือหนใด??

นัท.

:D

ปล. วันนี้มีคลิปมาให้รับชมเพลินๆสองตัวครับ

ตัวแรก , เป็นงานภาพยนตร์โฆษณาของเทศกาลหนังแห่งหนึ่งครับ โอโห!! เรียบง่ายแต่สนุกสนานตามจังหวะแลท่วงทำนองของภาษาหนังตามสไตล์ญี่ปุ่นครับ (A+++++)

ตัวที่สอง , เป็นคลิปสอนภาษาอังกฤษของสาวเซ็กซี่(??)ในชุดกิโมโนชาวญี่ปุ่นครับ เรื้อนดีครับ เลยนำมาฝากกัน ฮ่าๆ วิธีการนำเสนอของเธอนี่เอาเรื่องน่าดู "come on , toshi!!" อิอิ

ถ้าพร้อมแล้ว , ไปรับชมกันได้เลยครับ.


hi!! everyone.

today's a beautiful day.

the sunshine is in our mind.

"have a nice day."

ps. today , i've 2 clips from YOUTUBE to share you.

the first one is the ad tvc of the film festival. i love this japanese film style , less is more. (A+++++)

and the last one is the english practice clip from the japanese girl in kimono. haha it's weird. "come on , toshi!!" haha.

anyway , let's enjoy!!

:D

karmanatta.


title : dancing japanese girl surprises her dad.

http://www.youtube.com/watch?v=mLKnIGD-5RM

(embedding disabled by request)

สวัสดีเธอ แสงแห่งธรรม.

...เธอคนดี มีกำลัง ใจมาฝาก

...หากลำบาก ขออุ่นใจ เธอมีฉัน

...หากเหนื่อยล้า เราสองอยู่ เคียงข้างกัน

...ทุกคืนวัน มิห่างไกล เคียงคู่เธอ

...ทะเลฟ้า แสงตะวัน ยังสาดส่อง

...แสนผุดผ่อง ธรรมส่องใจ เราสองศรี

...ขอเคียงข้าง เธอทุกวัน แลราตรี

...โอ!คนดี รักฉันนี้ เพียงเพื่อเธอ.

“สวัสดีเธอ แสงแห่งธรรม. , ด้วยรัก."

กรรมานัตตา.

ภาพประกอบ : ณัฐพันธ์ ปิ่นทวีเกียรติ.

"หญิงสาวตัวเล็กๆในเสื้อกันฝนสีเหลือง"

...เพลานี้ ฝนตกพรำ พลันชุ่มฉ่ำ


...แสนดื่มด่ำ ชุ่มฉ่ำใจ ไปกับฟ้า


...เพลานี้ แลเราสอง พลันสบตา


...อุ่นอุรา ฝนจากฟ้า พาขับใจ


...อันสายฝน พัดผ่านมา แลพัดผ่าน


...ความคิดอ่าน บอกผ่านใจ แม้เพียงฝัน


...หากตอนนี้ เราได้อยู่ เคียงชิดกัน


...ชุ่มฉ่ำพลัน ในสายฝน ฉันเคียงเธอ.


"คิดถึงเธอในเพลาฝนตกพรำ"


...ชายหนุ่ม ภายใต้ร่มสีเหลือง กระเป๋าเป้สีเหลือง และรองเท้าสีเหลือง ท่ามกลางสายฝนที่ตกพรำ เขาพลันคิดถึง หญิงสาวตัวเล็กๆในเสื้อกันฝนสีเหลือง


"...คิดถึงเหลือเกิน , เพลานี้เธอจักเป็นเช่นไร??"


...สายฝนยังคงพัดโปรยโหมกระหน่ำมิห่างคลาย , มิเวียนวายเช่นสายลม.

บรรยากาศฝนตกพรำในเพลานี้พลันให้ความรู้สึกเหงาเคล้าละคนไปกับความอบอุ่นยามคิดถึงใครบางคนที่อยู่ห่างไกล

"โอ!! สายฝนแห่งความเป็นจริงพลันคลุ้งเคล้าไปกับความอบอุ่นที่ส่งถึงเธอ"


...หลังเมฆฝนพัดผ่านไป รอยยิ้มแห่ง สายรุ้ง จักปรากฏ.


"แล้วเราจักได้พบกัน."


-กรรมานัตตา.-

a pic by ZDOMI.

LOVE ANThology # 1

“where do you wanna go? , little girl.

is it the rainbow?

…if so , close your eyes and please smile.”


LOVE ANThology # 1 :D

by karmanatta , a pic by ZDOMI.

"เทียนแห่งธรรม." (The Light of Dharma)

สวัสดีครับ คุณผู้อ่าน ทุกๆท่าน.

เป็นอย่างไรบ้างครับในช่วงเวลานี้ ??

...บรรยากาศ พายุฝน โหมกระหน่ำ

...สายลมพัด ปั่นป่วนใจ สังเกตไหม

...ไหนดูซิ มันตั้งอยู่ แล้วดับไป

...เป็นเช่นไร ขอเธอนั้น เพียงรู้มอง.

"มองเข้าไปยังห้วงอาณาเขตแห่งจิตใจ."

...บรรยากาศในช่วงเวลา ๒ - ๓ วันที่ผ่านมานี้ หลายๆคนคงได้สัมผัสกับเจ้าพายุฝนที่โหมกระหน่ำลงมาอย่างหนักทั่วกรุงเทพเลยนะครับ (เช่นเดียวกับจังหวัดอื่นๆ)

...อย่างไร , ดูแลรักษาสุขภาพกันด้วยนะครับ.

...วันนี้ , ผมนึกถึงสหายรักคนหนึ่งครับ สหายรัก หรือ สหายธรรม ดีนะ?? เอาเป็นว่า

สหายธรรม.

...ละกันครับ. (ยิ้ม) เพราะอะไรน้อ??

...ลองสัมผัสดูละกันครับผม , สหายธรรมท่านนี้ชื่อว่า คุณเอ็ม ครับ.

...เจริญในธรรมครับทุกๆท่าน.

นัทสุง.

hi , everyone.

how are you??

today , i'm missing my fellow :D , his name is "M"

about 2 months ago , i've sent him the

"MP3 Dharma"

he's enlighting!!

:D

ps : if you wanna feel about DHARMA , pls visit my web links or ask me to share you na'

byebye.

have a nice day , goodluck.

-karmanatta-

...ข้อความจากกัลญาณมิตรแห่งธรรม.

Jul 16 1:10 AM

SaToH says:

ได้ฟังเทศน์ของหลวงพ่อปราโมทย์แล้วอึ้ง...ครับ
นี่แหละคือธรรมแห่งการหลุดพ้นจริงๆ
ผมอ่านงานของท่าน ว.มาพอควร แน่นอนว่าผมได้อะไรหลายๆอย่างที่เป็นธรรมที่เหมือนกับว่าแค่เอามา"ประยุกต์ใช้"ให้เหมาะกับวิถีชีวิตของ "ฆราวาส" เท่านั้น

แต่ไม่ได้ลงลึกถึงรายละเอียดของการดูจิต เจริญสติภาวนา...ซึ่งเห็นหนทางแห่งการดับทุกข์ที่แท้จริง

ถ้ามีเสียงธรรมของหลวงพ่อปราโมทย์อีกรบกวนช่วยส่งมาให้ผมหน่อยนะครับ
จักเป็นพระคุณอย่างยิ่ง ฟังมากๆเข้าอยากจะไปบวชอีกรอบขึ้นมาซะแล้ว
เบื่อชีวิตฆราวาส...

Jul 16 1:39 AM

SaToH says:

เพิ่มเติมนิด คือตอนนี้พบแหล่งไฟล์เสียงธรรมของหลวงพ่อแล้วครับ 29แผ่นและอื่นๆอีกมากมาย ขอขอบคุณที่ทำให้ได้รู้จักกับธรรมของหลวงพ่อปราโมทย์ หากมีธรรมดีๆอีกก็โปรดแนะนำด้วยนะครับ ขอบคุณครับ

...การให้ธรรม ชนะซึ่งการให้ทั้งปวง.

"เทียนแห่งธรรม."

กรรมานัตตา.

ศ. ๑๗ กค. ๕๒.

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช (Than Acharn Pramote Pramochcho)

Groove Armada LIVE @ Brixton Academy 2002

good afternoon (again) hee hee :D

i'm missing this lovely band...

"GROOVE ARMADA"

...and this is the best live of their band for me

Groove Armada LIVE @ Brixton Academy 2002

...and it's their first live which i've seen for 4-5 years ago.

anyway , let's feel them.

karmanatta.

:D

"have a nice day , everyone"


Groove Armada


Groove Armada are a big beat duo Andy Cato and Tom Findlay from England. They are now primarily based in London, and continue to produce and record music as well as hosting semi-regular club nights in London and an annual London festival under the Lovebox banner.

The group has collaborated with a diverse array of artists including Neneh Cherry, DJ Gram’Ma Funk, Sophie Barker, Nappy Roots, Fudge Dog, Sunshine Anderson, Mutya Buena, Jeru The Damaja and Richie Havens. Tom Findlay has described working with Prince as his dream collaboration, although there are no plans for such at the moment.

Groove Armada is probably best known to the music listening public for producing music that have featured in numerous media including advertising campaigns, movies and computer games.

read more @

http://en.wikipedia.org/wiki/Groove_Armada














another part @

http://www.youtube.com/results?search_query=Groove+Armada+LIVE+@+Brixton+Academy+2002+&search_type=&aq=f

anyway , i'll share another band soon.

:D

ps: what a wonderful song!!

Groove Armada - At the river (Groove Armada LIVE @ Brixton Academy 2002)

The Chemical Brothers - Hey Boy Hey Girl

hi!! everyone.

what's your favourite band or artist??

today , i would like to share you my one of favourite bands.

for me , it's...

NO COMMENT!!

:D

karmanatta.

The Chemical Brothers

The Chemical Brothers are the English electronic music duo Tom Rowlands and Ed Simons (full names Thomas Owen Mostyn Rowlands and Edmund John Simons — occasionally referred to as Chemical Tom and Chemical Ed). Known for their live sets, they are pioneers of the big beat electronic dance genre which achieved mainstream popularity in the 1990s.

read more @

http://en.wikipedia.org/wiki/The_Chemical_Brothers

anyway , let's ...

...get high?? haha , let's relax!!

:D

บรรยากาศในยามเช้า (Beautiful Morning)

สวัสดี คุณผู้อ่าน ทุกๆท่านครับ.

เป็นอย่างไรกันบ้างครับในเช้าวันนี้??

บรรยากาศในยามเช้าวันนี้แสนสดใสพลันให้ความรู้สึกเย็นสงบโล่งสบายทั้งกายแลใจเสียเหลือเกินครับ.

สายลมโชยพลันพัดผ่านมา แลพัดผ่านไป

เช่นเดียวกับแสงตะวันสีทองในยามเช้าครับ.

"ทุกอย่างผ่านมาแล้วก็ผ่านไป เพียงเราได้สัมผัสแลรับรู้ด้วยใจที่เป็นกลาง."

ขอธรรมคุ้มครองครับ.

...บรรยากาศ ในยามเช้า อาทิตย์ส่อง

...แสนผุดผ่อง ส่องประกาย แห่งธรรมศรี

...สายลมโชย ผ่านฟากฟ้า โอ!คนดี

...ธรรมนที มิเปลี่ยนล้ำ ธรรมส่องใจ

...เพียงรับรู้ แลสัมผัส ในใจตื่น

...คืนกลับฟื้น ธรรมมิคลาย กลับกลายหนี

...สู่ฟากฟ้า แลนภา เราจักมี

...สุขฤดี แสงธรรมส่อง อบอุ่นใจ.

“แสงตะวันแลแสงธรรมจักทอแสงทอประกายมิห่างไกล.”

กรรมานัตตา.

อ. ๒๕ สค. ๕๒.

a pic by karmanatta.

good morning!! everyone.

what time is it there??

i'm writing this at 12.10 in bangkok.

today , the sky is beautiful and the sun is shining in my mind.

:D

"SHINING LIGHT"
like the dharma sun.

have a nice day.

โฆษณาเก่าคลาสซิ๊กคลาสสิก (Thai Classic TVC.)

สวัสดียามดึกครับทุกๆท่าน.

พอดีเราได้ไปเยี่ยมชมบล๊อกของคุณ "ร้อยคำหอม" มาครับ

http://roikamhom.blogspot.com/

จนได้ไปพบเจอกับ...

โฆษณาของไทยเรายุคคลาสสิคๆ!!

ผมเลยนำมาแปะไว้ให้ท่านๆได้รับชมกันครับ เชื่อได้ว่าหลายๆท่านคงยังไม่เคยได้มีโอกาสได้ดู , เราเองก็เช่นกันครับ อิอิ.

hi!! everyone ,

i've something to show you , it's thai classic TVC which i've never seen before :D

ตัวแรกนั้น ผมให้ห้าดาวเลยครับ ชอบมากๆ ฮ่าๆๆ เป็นโฆษณาแฟ้บที่เจ๋งที่สุดเท่าที่ผมเคยดูมาเลยล่ะครับ อิอิ.

the first one >>>>> A+++++





ส่วนตัวที่สองนั้น ขายสบู่ครับ โดยส่วนตัวแล้วก็ชอบมากๆเช่นกันครับ ดูไปยิ้มไป โอ้โห!! โมเม็นท์ตอนอาบน้ำนี่ให้ความรู้สึกเหมือนดูฉากคลาสิคๆในหนังของฮิตช์ค็อกซ์เลยล่ะครับ ฮ่าๆๆ.

and this >>>>> A+




ส่วนตัวสุดท้ายครับ ชอบมากๆๆๆๆจริงๆ ฮ่าๆ มันได้หลายความรู้สึกมากๆครับ ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์ บรรยากาศ วิธีการเล่า ภาษาหนัง ฯลฯ อีกมากมาย และสุดท้าย วิธีขายของครับ ชอบงานแบบนี้จริงๆครับ ผู้กำกับเขาเก่งจริงๆ :D

ผมยังไม่บอกละกันครับว่าเป็นหนังขายของอะไร

รับชมกันได้เลยครับ.

and the last one >>>>> A++++++++++++++++++++++++++++





ขอบคุณ คุณร้อยคำหอม อีกครั้งนะครับสำหรับเรื่องราวดีๆแบบนี้ :D

thanks for mr. roikamhom agian. :D

http://roikamhom.blogspot.com/

飛べない翼 / ソラリス 2007.5.27 live @ mojo

สวัสดีครับ คุณผู้อ่าน ที่น่ารักทุกๆท่าน , วันนี้เราเข้าสำนักพิมพ์สายครับ .

บรรยากาศตอนนี้ ท้องฟ้ามืดครื้ม สายลมพัดแรง บรรยากาศเป็นสีเทา.

"เราก็เพียงแค่รับรู้และเฝ้ามองมันผ่านมาและผ่านไป."

...ทุกๆอย่าง ผ่านมา แล้วก็ผ่านไป เพียงแค่ชั่วคราว.

แล้วบรรยากาศทางนั้นเป็นอย่างไรกันบ้างครับ??

ขอธรรมคุ้มครอง.

นัท.

hi!! everyone , today i woke up late haha...

@ my office , it's gonna rain. and finally , ...

"EVERYTHING'S GONNA DISAPPEAR."

have a nice day :D

karmanatta.


ANYWAY , LET'S ...

飛べない翼 / ソラリス 2007.5.27 live @ mojo

ps. is it cool?? i love their intro. hahaha ;p

Just P๏่’P (Offline) wrote:

เจ๋งว่ะพึ่งได้ดู

ม่วน!!

-เสาชิงช้า- (heaven’s door)

“...30 กุมภาพันธ์ แล้วเราจะได้พบกัน.”

“เขา” และ “เธอ”

ท่ามกลางบรรยากาศแห่งความงดงามของเสาชิงช้า ทั้งสองยิ้มให้กันและกัน

“...เพียงแค่เราหลับตา แล้วเราสองคนจะหายไปด้วยกัน.”

มือ อันแสนอ่อนโยนของ “เธอ” ค่อยๆสัมผัสใบหน้าของ “เขา”

ดวงตาของเขาพลันปิดลง

“...เราสองคนจะก้าวผ่านประตูสวรรค์ สู่ดินแดนอันเป็นนิรันดร.”

“เธอ” ยิ้มให้เขาอีกครั้งก่อนจะบรรจงจูบ “เขา” อย่างแผ่วเบา

...เพลานี้ เราเคียงอยู่ สู่สวรรค์

...อันคืนวัน เวียนหมุนไป มิมีหนา

...เพลานี้ เพียงเราสอง ปิดดวงตา

...เราจักพา เธอที่รัก สู่ฟ้าไกล

...บานประตู สู่สวรรค์ เราเคียงอยู่

...ขอเธอรู้ แลปล่อยวาง ทุกสิ่งสรรค์

...เพียงหลับตา แลก้าวเดิน ไปด้วยกัน

...สู่สวรรค์ ในดวงจิต เคียงชิดเอย.

บทกวีในห้วงความคิดของ “เขา” พลันจบลง

ฉับพลัน

“เขา” และ “เธอ” พลันหายไป.

คงเหลือไว้แต่เพียงบรรยากาศแห่งความว่างเปล่าและความทรงจำที่...

เสาชิงช้า

“ประตูสู่สวรรค์”

ตราบนานเท่านาน.

...มหัศจรรย์ เสาชิงช้า

“ประตูสู่สวรรค์”

Synopsis by nuttaphan pintaweekiet.

Poster by ZDOMI.

Daft Punk - Something About Us

...สายลมโหม พัดกระหน่ำ พลันเกรี้ยวกราด

...สายฟ้าปราด ฟาดผ่าไป นภาไหว

...เมฆาครึ้ม จันทราลับ หลบหายไป

...แต่จิตใจ แห่งเรานั้น มิหวาดกลัว

...เพียงเฝ้ามอง แลรู้ไว้ ว่าคืนกลับ

...จันทราลับ ตะวันกลับ มิห่างหาย

...ความจริงนี้ จักคงอยู่ มิกลับกลาย

...ทุกข์สุขคลาย แลเรารู้ มิเหนี่ยวครอง.

“แลพายุฝนแห่งความลับจักพัดผ่านไป คงเหลือไว้เพียงผู้รู้ด้วยปัญญา.”

...สวัสดีตอนค่ำๆครับ คุณผู้อ่าน ที่น่ารักทุกๆท่าน.

...ในเพลานี้ท้องฟ้าในกรุงเทพพลันมืดดำแลพายุฝนยังคงโหมกระหน่ำมิเสื่อมคลาย

...ว่าแต่ว่า , มีท่านใดออกไปตากฝนมั้ยครับ??

...ถ้ามี , อย่างไรก็ดูแลสุขภาพของตัวเองด้วยละกันครับ.

...ส่วนใครที่นั่งมองพายุฝนที่ยังคงโหมกระหน่ำผ่านทางหน้าต่างเช่น เรา ในเวลานี้

“เราเพียงแค่รับรู้และเฝ้ามองไอ้เจ้าพายุร้ายที่อย่างไรก็ต้องพัดผ่านไปในที่สุด.”

เพราะนี่คือ “ความจริง”

แลแสงแห่งดวงตะวันจักทอแสงทอประกายอีกคราครับ.

:D

...แล้วเวลาฝนตกแบบนี้ คุณผู้อ่าน ที่น่ารักทุกๆท่านคิดถึงเพลงอะไรหรือครับ??

...สำหรับเราแล้ว , บทเพลงที่กำลังขานขับอยู่ในช่วงเวลานี้นั่นก็คือ

something about us ของ Daftpunk

บทเพลงนี้ยังคงขานขับไปกับบรรยากาศยามฝนตกเหมือนทุกครั้งที่เรานั่งมองพายุฝนที่กำลังพัดผ่านไป

เราคิดถึงใครบางคน.

แล้วสำหรับ คุณ ล่ะครับ , เวลาฝนตกแบบนี้

คุณคิดถึงบทเพลงที่มีชื่อว่าอะไร??

...อย่างไรแนะนำหรือแบ่งปันความรู้สึกกันได้นะครับ??

:D

Good evening!! Everyone.

Now , it’s raining in Bangkok , and I’m listening...

something about us by Daftpunk

…and I’m missing my love.

…how about you??

What’s song which you feel…??

when it’s rain…or raining in your mind.

:D

ปล.ตอนนี้ฝนหยุดแล้ว.

Ps. Now , the rain has gone.

:D karmanatta.


It might not be the right time
I might not be the right one
But there's something about us I want to say
Cause there's something between us anyway

I might not be the right one
It might not be the right time
But there's something about us I've got to do
Some kind of secret I will share with you

I need you more than anything in my life
I want you more than anything in my life
I'll miss you more than anyone in my life
I love you more than anyone in my life




...


..


.

something about us by Daftpunk

“ฝันเพี้ยนๆในโลกของนักซูโม่สาว” (What a Weird Dream!! Hahaha!!)

“ฝันเพี้ยนๆในโลกของนักซูโม่สาว” (What a Weird Dream!! Hahaha!!)

สวัสดีวันเสาร์ครับ คุณผู้อ่าน. ที่น่ารักทุกๆท่าน. อิอิ

“คุณฝันร้ายครั้งล่าสุด , เมื่อไรครับ??”

แล้วเวลาที่คุณฝันแล้ว , คุณรู้สึกตัวว่าฝันบ้างมั้ย??

อิอิ , เมื่อคืนเราฝันร้ายครับ(??) ฮ่าๆ จะว่าฝันร้ายก็ไม่เชิง มันก็เป็นแค่ความฝันเพี้ยนๆในราตรีที่ผ่านมาเท่านั้นเองล่ะครับ.

บางคนฝันดี บางคนฝันร้าย ถี่บ่อยมากน้อยแตกต่างกันไป.

รวมไปถึงเรื่องราวอันแสนแปลกประหลาดในความฝัน!!

จริงๆแล้วความฝันคืออะไรน้า??

“ความฝัน” มันก็คือแค่สิ่งที่ “จิต” มันหลงไปคิดไปปรุงไปแต่งรึเปล่าน้อ?? อิอิ

เอาเป็นว่า , เดี๋ยวเราจะเล่าความฝันเพี้ยนๆเมื่อคืนให้ฟังละกันนะครับ ส่วนคนที่ผมฝันถึงนั่นก็คือ “นักซูโม่สาวตัวใหญ่ยักษ์ชาวญี่ปุ่น” ฮ่าๆๆ

เพี้ยนมากเพี้ยนน้อยแค่ไหน , ติดตามกันได้เลยนะครับ.

ส่วนใครที่เคยฝันอะไรแปลกๆก็มาเล่าสู่กันฟังได้นะครับ. อิอิ

นัทสุง.

:D

Good Afternoon!! Everyone , How are you today??

Last night , I’ve dreamt about “The Japanese SUMO Girl!!” hahaha… she’s look liked “THE HULK” hahaha…

Do you like to DREAM??

Especially ,

“DAY DREAMING”

…if so , please wake up!!

…it’s just a MIRAGE!!

…why??

…b’coz , everything is gonna disappear , disappear and disappear.

…it’s just a MIRAGE!!

karmanatta.

Have a nice day :D

Ps. If you wanna share your dream… you can na’ …eieiei ;p


...น้องหนูน้อย โอ!เมื่อคืน พี่ฝันร้าย

...ดูเหมือนคล้าย กลายเป็นจริง มิสนคว้า

...พอพี่ตื่น ฟื้นคืนกลับ แลลืมตา

...โอ!นภา พี่ตาค้าง หลับไม่ลง

...ในความฝัน น้องอ้วนมาก พี่ขอบอก

...มิลวงหลอก ตัวอ้วนใหญ่ หมูยักษ์หนา

...ชอบกินกุ้ง หมูกุ้งใหญ่ มหึมา

...พี่ลืมตา แลขำขัน หลับไม่ลง.

“เธอกลายเป็นหมูอู๊ดนักซูโม่สาวไปซะแล้ว!! อ๊ากกกกกก!!!!”

ฮ่าๆๆๆ

...สวัสดีครับ น้องหมูตัวใหญ๊ใหญ่เป็นนักซูโม่สาวชาวญี่ปุ่น ฮ่าๆๆๆ

เมื่อคืนเราฝันร้าย(??) เอิ้กๆๆ

เราฝันว่าอยู่ดีๆ เธอก็ตัวใหญ่เอามากๆๆๆ ฮ่าๆๆ อย่างกับนักซูโม่แน่ะ อิอิ ฝันตลกมาก อารมณ์ว่าเราไปรอเธอพรีเซ็นต์งานกับอาจารย์ที่มหาลัย เราก็มารอๆ แล้วเธอก็พูดภาษาญี่ปุ่นกับเพื่อนๆผู้ชายตัวใหญ่ๆเหมือนๆกัน ฮ่าๆๆ

แล้วในฝันแม่เธอก็มารอด้วย มาม๊ารออยู่ที่รถ เราก็เดินไปหามาม๊า โอโห!! มาม๊าตัวใหญ่เหมือนๆกันเล้ยยย ฮ่าๆๆ แล้วฝนก็ตกพรำลงมา เราก็เดินลุยฝนไปไหนไม่รู้คนเดียว เธอหายไปไหนไม่รู้ สักพักเราก็เลย เออ เดินกลับไปดีกว่า ฝนเริ่มจะซาลงแล้ว ไปถึงก็เจอเธอที่ตัวใหญ่ๆ กับมาม๊า และเช่นเดียวกันครับ

ปาป๊าของเธอก็ตัวใหญ่!!

ฮ่าๆๆ โลกของนักซูโม่ล้วนๆ เธอกำลังจะขึ้นรถลีมูซีนกลับบ้าน (งงอะดิ?? ฮ่าๆ) แล้วบริเวณตรงนั้นก็เป็นที่กว้างๆร้างๆแห้งๆซะอย่างนั้นทั้งๆที่ฝนเพิ่งจะหยุดตก เราเดินมาถึงก็มองไปบริเวณรอบๆอีกครั้ง ผืนดินแตกระแหง รอยแยกแลแตกร้าวของผืนผสุธา เดาๆเอาว่าคงเป็นไร่ของเธอที่มาม๊ากับปาป๊าเธอไปดูมาเมื่อวาน ฮ่าๆ ทั้งๆที่ยังอยู่ในมหาลัย!! เอิ้กๆๆๆ งงมั้ย??

...เราก็ดูตัวเองฝันไปเรื่อยๆ มีสติรู้ตัวว่าฝันบ้าง หลงไปในฝันบ้าง ดูๆตัวเองในฝันไปเรื่อยๆว่าจิตที่มันปรุงแต่งมันจะพาเราไปไหนบ้าง จนในที่สุดเราก็ลืมตาแลรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาตอนตีสามกว่าๆนั่นเอง ฮ่าๆ หลังจากนั้นเราก็หลับตาไม่ลงจนประมาณตีสี่ได้ล่ะมั้ง ก็นอนดูกายดูใจไป เผลอหลงไปคิดบ้าง มีสติรู้ทันบ้าง แล้วไอ้ที่หลงไปคิดก็ดับไป แล้วก็เผลอแว๊บไปแว๊บมา ผลุบๆโผล่ๆอยู่นานสองนาน เราเลยนอนภาวนาไปเรื่อยๆสักพักใหญ่ๆก็หลับไป ฮ่าๆ

...วันนี้เลยขอนอนต่อสองชม.เพราะร่างกายมันตึงๆตึ๊บๆ วันนี้เลยเข้า สนพ. สิบเอ็ดโมงละกัน ฮ่าๆ

...แล้วเธอเป็นงัยบ้าง?? เล่นซูโม่อยู่?? ฮ่าๆๆ

...ทานข้าวแล้วพักผ่อนอยู่บ้านนะครับ.

...คิดถึง อย่ามานอนทับเราล่ะ เดี๋ยวแบน เอิ้กๆๆ

เรา.

เรื่องเล่าจากความว่าง (Motion Alphabet Memory)

by karmanatta.

...ตอบ สหายเดียว นะครับ. (Our Conversation)

สวัสดี คุณผู้อ่าน ทุกๆท่านนะครับ เป็นอย่างไรกันบ้างครับในวันนี้??

“หวังว่าทุกๆท่านคงจะเอ็นจอยไปกับสภาวะต่างๆที่เกิดขึ้นรอบๆกายนะครับ.”

ยิ้มสักนิด ยิ้มเสียหน่อย จักผ่อนคลาย.

:D

ในกล่องใส่ข้อความแห่งความว่างนี้ , เราได้นำสิ่งที่สหายรักต่างรุ่นของเราได้ สัมผัส และ รู้สึกอะไรบางอย่างกับ “มัน” มาให้ทุกๆท่านได้สัมผัสร่วมกันนะครับ.

เอ... ว่าแต่ว่า... “มัน” เกี่ยวกับอะไรน้า??

เอาเป็นว่า , เราลองไป สัมผัส และ รู้สึก ร่วมกันเลยดีกว่านะครับ.

โดยเฉพาะใครหลายๆคนที่ได้พบเจอและรู้จักกับไอ้สิ่งที่เรียกว่า

“ความทุกข์”

เรียบร้อยแล้ว(??) , สัมผัส และ รู้สึก อย่างไรกับ “เจ้าความทุกข์” ก็แชร์ความรู้สึกร่วมกันได้เลยนะครับผม.

ขอธรรมคุ้มครองครับ.

นัทสุง.

hi!! Everyone!!

how are you today??

take it easy na’

let’s smile!! Let’s smile!! and let’s smile!!

:D

in this blog , i’ve posted my fellow’s…

“STRESSFUL”

his name is “deaw” piyakul phusri , he’s my lovely fellow :D

anyway , have you ever seen your “stressful” ??

let’s watch and feel them in your mind and we’ll find out something.

what’s is it??

ummmm… I will tell you later , goodluck!! :D

karmanatta.

Ps. If you feel “THEM” , you can share your feeling na’

:D

Piyakun Phusri wrote:

พี่สุง...

ระหว่าง การยอมรับว่าโลกนี้เป็นทุกข์ การเกิดเป็นทุกข์ การมีชีวิตอยู่เป็นทุกข์ ...

กับ...

การแสวงหาความสุขมาทับถมความทุกข์ให้แนบเนียนที่สุด (แต่ไม่ได้ลืมนะครับว่าทุกข์มันก็อยู่รอบตัว)

เราควรใช้ชีวิตอย่างไรดีครับพี่...

...ตอบ สหายเดียว นะครับ.

...คนเรามักเกลียดทุกข์ รักสุข แล้วมันเหมือนที่เดียวถามว่า เราควรอยู่แบบไหนดี?? ระหว่าง เห็นทุกข์แล้วแต่เราจะอยู่กับมันอย่างไร?? หาสุขมาเติมมาทับถมทุกข์ที่อยู่รอบตัวเหรอ??

...คำตอบ คือ "รู้" ลงไปในกายในใจ ไม่ว่าสภาวะใดเกิด ขอเพียง "รู้" ตามรู้ตามดูไป ว่ากายและใจที่ว่ามันสุข มันสุขจริงไหม?? กายและใจที่ว่ามันทุกข์ มันคงอยู่ได้ไหม?? แล้วเราจะพบ "ความเป็นจริง" ว่า...

"ไม่ว่าสุข หรือ ทุกข์ ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเพียงชั่วคราว!!"

...ลมหายใจเข้าแล้วต้องออก ไม่หายใจเข้าได้ไหม?? ก็ตาย... หายใจออกอย่างเดียว ...ทุกข์ไหม?? พิจารณาเห็นแล้วรู้สึกอย่างไร ...ร่างกายที่ว่าของเรา ของเรานี้ มันบังคับได้ไหม มันยึดถือครอบครองได้จริงไหม?? เพราะมันไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ถูกบีบคั้นให้แปรเปลี่ยนไปตามธรรมดาของธรรมชาติ ไม่ใช่เราไม่ใช่ของๆเรา.

...แล้วใจที่ว่า ตัวเรา ของเราล่ะ??

...ใจที่สุข ที่ทุกข์ ที่หลง ที่ฟุ้งซ่าน ที่โกรธ ที่เกลียด ที่อิจฉา ...เราบังคับมันได้มั้ย?? แกอย่าทุกข์นะ ต้องมีความสุขอย่างเดียว มันบังคับได้ไหม?? ...มันบังคับไม่ได้!!

...อันสิ่งใดบังคับไม่ได้ ขึ้นชื่อว่า ไม่ใช่ของเรา!! จริงมั้ย??

...แล้วสภาวะในกายในใจที่มันเกิด มันคงอยู่ได้ตลอดมั้ย?? ...ก็ไม่ , เดี๋ยวมันก็สุข เดี๋ยวมันก็ทุกข์ เมื่อกี้ยังดีใจอยู่ เพื่อนมันกวนตีนหน่อยอ้าวกลายเป็นโกรธ?? มีแล้วก็หายไป เมื่อกี้ไม่มี มีแล้วก็หายไป นี่...มันเปลี่ยนไปเรื่อย มันไม่คงที่ มันถูกบีบคั้น และ มันไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เราบังคับมันไม่ได้ เพราะมันไม่ใช่เรา!!

...แล้วเราควรทำอย่างไรดีล่ะ??

..."รู้" ลงไปในกายในใจ ว่าสภาวะทุกอย่างที่เกิดในกายในใจ มันไม่เที่ยง เมื่อกี้มี แล้วก็หายไป ไม่มีแล้วก็มีขึ้นมา มันแปรเปลี่ยนไปตลอดเวลา , แล้วเราก็บังคับมันไม่ได้ เพราะมันไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา.

...ดูไปเรื่อยๆจนใจมันเริ่มยอมรับสภาพ "ตามความเป็นจริง"

...เมื่อใจเราเริ่มเห็นความจริงแล้ว เราจะอยู่กับสุขและทุกข์ด้วยความเป็นกลาง.

...ใจเราจะเบาโปร่งโล่งสบายกว่าที่เคย

...เพราะเราเริ่มเห็น "ความจริง"

...ขอเพียง "รู้" ตามรู้ตามดูไปในทุกขณะที่จะสามารถดูและรู้ได้ นั่นล่ะ นาทีทอง!!

...มันไม่มีแล้วก็มี มันมีแล้วก็หายไป เห็นจิตใจมันเกิดดับไปเรื่อยๆ สนุกๆ เพลินๆ :D

...ใจเรายังบังคับไม่ได้เลยนะ ทุกอย่างมัน "สมมุติ" ทั้งนั้น.

...ดังนั้น , "รู้" สุข แล ทุกข์ ไป "ตามความเป็นจริง"

...ดังนี้แล. ไว้ลงลึกกันได้ครับ (อาจจะงงๆหน่อยนะ อ่านเล่นๆก่อนนะกัน :D)

นัสสุง.

ปล. ไม่ต้องเชื่อเรานะ , จงลองสัมผัสและพิสูจน์ดูก่อนว่าจริงไหม??



...เสียงเล็กเล็ก เสียงจากเธอ พริ้วลอยผ่าน

...ความคิดอ่าน พลันมุ่งไป ถึงเธอศรี

...ความคิดอ่าน ส่งผ่านไป ในกวี

...ขอเธอนี้ ได้สัมผัส ผ่านดวงใจ

...เสียงแห่งเธอ เสียงแห่งธรรม พลันคอยบอก

...มิลวงหลอก บอกความนัย ให้สับสน

...เสียงแห่งเธอ เสียงเล็กเล็ก คอยปลุกตน

...มิเวียนวน จนหลงห่าง พลันชิดกัน

...เพลานี้ เรามีกัน แลกันอยู่

...เราสองรู้ ความในใจ มิห่างหาย

...เราสองนั้น เคียงกันอยู่ กายแนบกาย

...ชีวาวาย มลายสิ้น ยังคู่เคียง

...แสงแห่งธรรม แสงความจริง จักนำสู่

...เราสองอยู่ แลมุ่งไป สู่เมืองศรี

...วันเวลา คืนแลวัน แลผ่านปี

...เราสองศรี จักมุ่งสู่ แสงธรรมเอย.

“เธอ แล ฉัน , จักหายไป.”

-กรรมานัตตา.-

(เดียว , ปิยกุล ภูศรี . ภาพถ่ายบันทึกไว้ในวันรับปริญญา.)

"deaw" is in the middle!!