-เสาชิงช้า- (heaven’s door)

“...30 กุมภาพันธ์ แล้วเราจะได้พบกัน.”

“เขา” และ “เธอ”

ท่ามกลางบรรยากาศแห่งความงดงามของเสาชิงช้า ทั้งสองยิ้มให้กันและกัน

“...เพียงแค่เราหลับตา แล้วเราสองคนจะหายไปด้วยกัน.”

มือ อันแสนอ่อนโยนของ “เธอ” ค่อยๆสัมผัสใบหน้าของ “เขา”

ดวงตาของเขาพลันปิดลง

“...เราสองคนจะก้าวผ่านประตูสวรรค์ สู่ดินแดนอันเป็นนิรันดร.”

“เธอ” ยิ้มให้เขาอีกครั้งก่อนจะบรรจงจูบ “เขา” อย่างแผ่วเบา

...เพลานี้ เราเคียงอยู่ สู่สวรรค์

...อันคืนวัน เวียนหมุนไป มิมีหนา

...เพลานี้ เพียงเราสอง ปิดดวงตา

...เราจักพา เธอที่รัก สู่ฟ้าไกล

...บานประตู สู่สวรรค์ เราเคียงอยู่

...ขอเธอรู้ แลปล่อยวาง ทุกสิ่งสรรค์

...เพียงหลับตา แลก้าวเดิน ไปด้วยกัน

...สู่สวรรค์ ในดวงจิต เคียงชิดเอย.

บทกวีในห้วงความคิดของ “เขา” พลันจบลง

ฉับพลัน

“เขา” และ “เธอ” พลันหายไป.

คงเหลือไว้แต่เพียงบรรยากาศแห่งความว่างเปล่าและความทรงจำที่...

เสาชิงช้า

“ประตูสู่สวรรค์”

ตราบนานเท่านาน.

...มหัศจรรย์ เสาชิงช้า

“ประตูสู่สวรรค์”

Synopsis by nuttaphan pintaweekiet.

Poster by ZDOMI.