...สวนแห่งเรา สวนแห่งรัก เย็นสงบ
...ยินเสียงกบ ร้องเรไร เมฆาสาง
...แสงตะวัน รำเพยพัด พลิ้วอ่อนบาง
...มิจืดจาง แสงธรรมล้ำ สาดส่องใจ
...แลเราสอง เคียงชิดกัน แนบสัมผัส
...ทุกข์ผูกมัด พลันอ่อนคลาย กลับกลายหนี
...สวนแห่งเรา สวนแห่งรัก ธรรมจักมี
...ชื่นชีวี ในสวนนี้ สันติเอย.
“สวนแห่งสันติธรรม , ฉันแลเธอจักหายไป.”
...สวัสดี เธอ. ตอนเช้าครับ.
...เช้าวันนี้ , บรรยากาศเย็นสบายแลสว่าง สะอาด สงบ หลังเมฆาแลพายุฝนได้พัดผ่านไป.
...เธอ. สบายดีนะครับ?? บรรยากาศทางนั้นคงได้พานพบกับแสงตะวันแห่งเช้าวันใหม่เช่นเดียวกันนะครับ.
...เอ , เดี๋ยวๆ เรา. ขอไปเปิดดูพยากรณ์อากาศที่ทางนู้นก่อนนะครับ. (ยิ้ม)
...โอ , พยากรณ์อากาศได้ทำนายว่า
“บรรยากาศแห่งแสงตะวันสีทองผ่องอำไพ ณ.หนแห่งนั้นช่างสวยงาม อากาศไม่ร้อนมาก แลมีแสงตะวันทอแสงทอประกายให้อบอุ่นใจ , โอกาสที่ฝนจะตกมีเล็กน้อยครับ.”
...อย่างไร , ถ้าฝนตกก็อย่าไปตากฝนล่ะ เดี๋ยวเปียก!! (ฮา)
“แม้โอกาสที่ฝนจะตกมีเพียงน้อยนิด , แต่มันก็ไม่มีอะไรแน่นอน.”
...แต่ไม่ว่าฝนจะตกหรือไม่ตกนะ , สวนสันติธรรมก็ยังเป็นสวนสันติธรรมเช่นเดิม.
...แล้วเจอกันที่ “สวนสันติธรรม.” ครับ.
...ขอธรรมคุ้มครอง.
กรรมานัตตา.

ภาพประกอบ : กรรมานัตตา.
No comments:
Post a Comment