"เสียงเปียโนแลสายฝนในค่ำคืนแห่งการจากลา."

...เพลานี้ , เสียงเปียโนของใครบางคนยังคงขานขับไปในช่วงเวลาที่ฝนตกพรำ.

...บรรยากาศพลันชุ่มฉ่ำแลให้ความรู้สึกเปลี่ยวเหงาเคล้าอารมณ์เช่นเดียวกับท่วงทำนองแห่งความรู้สึกของใครบางคน.

"ขอบคุณช่วงเวลาแห่งความสุขที่ดีที่สุดในชีวิต"

..."เธอ" เขียนบันทึกข้อความแห่งความประทับใจเป็นประโยคสุดท้ายในภาพถ่ายของ

"เขา" แล "เธอ"

...สมุดบันทึกของเธอค่อยๆถูกปิดตัวลง.

...สายฝนในยามราตรียังคงร่ายรำอย่างเดียวดายภายใต้แสงแห่งดวงจันทร์.

...รอยยิ้มของเธอค่อยๆจางหายไป.

...ดวงตาคู่นั้นของเธอพลันค่อยๆปิดตัวลง.

...ณ.ช่วงเพลานี้ , เสียงเปียโนของใครบางคนได้จางหายไป แลคงเหลือไว้เพียงสายฝนแห่งความสุขที่จะไม่จางหายไป.

... "เสียงเปียโนแลสายฝนในค่ำคืนแห่งการจากลา."

... กรรมานัตตา.